Οι νέοι γονείς έρχονται συχνά αντιμέτωποι με πολλές προκλήσεις και μία από αυτές είναι όταν τον μωρό τους δεν σταματά να κλαίει. Πολλοί ανησυχούν ότι κάτι συμβαίνει με το μωρό, ότι μπορεί να χάσουν την ψυχραιμία τους ή ότι τα γονεϊκά καθήκοντα τους ξεπερνούν και δεν θα μπορέσουν να δεθούν με το παιδί τους. Με τις σωστές όμως τεχνικές μπορούν να ανακουφίσουν το μωρό τους όταν είναι αναστατωμένο, διατηρώντας ταυτόχρονα την ψυχραιμία και τον αυτοέλεγχο τους. Είναι αρκετά συνηθισμένο οι γονείς να αισθάνονται άγχος, εκνευρισμό, ακόμη και θυμό ειδικά όταν το μωρό κλαίει γοερά για ώρες.

Οι γονείς θα πρέπει αρχικά:

  • Να αναγνωρίσουν τα όρια τους. Είναι ιδιαίτερα βοηθητικό να δώσουν προσοχή στα εσωτερικά προειδοποιητικά σημάδια όταν αρχίσουν να αισθάνονται καταβεβλημένοι, έτσι ώστε να αναζητήσουν έγκαιρα βοήθεια από τους γύρω τους και να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα πηγαίνοντας μια βόλτα για να ηρεμήσουν.

  • Να θυμούνται ότι για τα περισσότερα μωρά το κλάμα ως αντίδραση κορυφώνεται περίπου στις 6 εβδομάδες κι έπειτα μειώνεται σταδιακά, όπου η κατάσταση βελτιώνεται αισθητά.

  • Να μην ξεχνάνε ότι δεν χρειάζεται να είναι τέλειοι. Είναι αδύνατον για έναν γονέα να έχει όλη την προσοχή και την φροντίδα του εστιασμένη στο μωρό 24 ώρες το 24ωρο. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι εάν οι γονείς ανταποκρίνονται στις ανάγκες του μωρού το 1/3 του χρόνου, αυτό είναι αρκετό ώστε να αναπτύξουν έναν ασφαλή δεσμό, ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάνε να απολαμβάνουν τις στιγμές που το μωρό τους είναι ήρεμο.

  1. Τα βρέφη κλαίνε για πολλούς λόγους και το κλάμα αποτελεί τον κύριο τρόπο επικοινωνίας του μωρού προκειμένου αυτό να εκφράσει τις ανάγκες του και να κεντρίσει την προσοχή του γονιού. Στην αρχή μπορεί να είναι δύσκολο για τον γονέα να αντιληφθεί κάθε φορά τι υποδηλώνει το κλάμα, αλλά όσο θα περνάει ο καιρός και θα ακούει προσεκτικά το μωρό, θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται τι ζητάει από αυτόν κάθε φορά. Οι πιο συνηθισμένοι λόγοι που ένα μωρό κλαίει σχετίζονται με την κούραση ή την νύστα που μπορεί να αισθάνεται, την ανάγκη αλλαγής πάνας, την πείνα του, τον πόνο ή την ασθένεια που μπορεί να αντιμετωπίζει, καθώς και με συναισθήματα άγχους και φόβου όταν έρχεται σε επαφή με κάποιο άγνωστο πρόσωπο ή με τις αλλαγές στην καθημερινότητα που αφορούν τον ύπνο του και το τάισμα του. Μπορεί να χρειαστεί ο γονέας να αφιερώσει όλη την προσοχή και όλες τις ικανότητες αντίληψης του προκειμένου να μάθει να ανακουφίζει και να ανταποκρίνεται σωστά στο διαφορετικό κάλεσμα του βρέφους του.

  2. Όταν το μωρό κλαίει για ώρες είναι λογικό οι γονείς στο τέλος να αισθάνονται υπεύθυνοι. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα για τον γονέα να φτάσει στο σημείο να κατηγορεί τον εαυτό του και να δυσκολεύεται να παραμείνει ψύχραιμος, εμποδίζοντας τον να ανταποκριθεί στις ανάγκες του βρέφους. Η σχέση όμως καθώς και το πώς αντιδρά το μωρό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς αισθάνονται οι γονείς τον περισσότερο χρόνο που περνούν με το παιδί τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι γονείς δεν θα πρέπει να διστάσουν να ζητήσουν στήριξη από το περιβάλλον τους ή ακόμα και να υιοθετήσουν τεχνικές προκειμένου να παραμείνουν ήρεμοι (π.χ. να μετράνε μέχρι το 10, να κάνουν μικρά διαλείμματα, να παίρνουν βαθιές αναπνοές).

  3. Κάποιες δυσκολίες που αντιμετωπίζει το βρέφος μπορεί να σχετίζονται τα αναπτυξιακά ορόσημα που συμβαίνουν τους πρώτους μήνες της ζωής του. Αυτά τα ορόσημα σχετίζονται με την προσοχή του βρέφους απέναντι στους φροντιστές του, το χαμόγελο, την αναγνώριση της οικείας φωνής καθώς και την επικοινωνία γενικότερα με το περιβάλλον του. Εάν οι γονείς αντιληφθούν ότι κάποια από τα παραπάνω δεν έχουν κατακτηθεί από το μωρό, καλύτερα να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό αναπτυξιολόγο.

  4. Οι κολικοί είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για τα μωρά που κλαίνε περισσότερο από τρεις ώρες την ημέρα για περισσότερο από τρεις μέρες την εβδομάδα. Ένα μωρό με κολικούς θα κλαίει απαρηγόρητο παρ’ όλες τις προσπάθειες του φροντιστή του να το ανακουφίσει. Η ακριβής αιτία δεν είναι σαφής, αν και ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι συνδέεται με την ανάπτυξη του εντερικού συστήματος του βρέφους ή με τροφικές αλλεργίες. Οι κολικοί συνήθως ξεκινάνε όταν το μωρό είναι 2 εβδομάδων και συνήθως σταματούν στον 4ο μήνα. Οι παιδίατροι συστήνουν στους γονείς να κάνουν υπομονή γιατί ακριβώς οι κολικοί αποτελούν μια κατάσταη που δεν είναι επικίνδυνη για το μωρό, κάτι όμως που μπορεί να φαίνεται αδύνατο στους γονείς. Η μόνη λύση σε αυτήν την περίπτωση είναι για τους γονείς να επιστρατεύσουν κάποιες στρατηγικές αυτοφροντίδας και υποστήριξης από τους γύρω (σύντροφος, οικογένεια, φίλοι). Είναι επίσης βοηθητικό να εστιάζουν σε μια μέρα την φορά έτσι ώστε να μην αισθάνονται απελπισμένοι.

Τέλος οι σωματικές, ψυχικές ή συναισθηματικές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει το βρέφος κατά την γέννηση του ή και λίγο αργότερα (πρόωρος τοκετός,δύσκολη γέννα, αναπηρία, ιατρικά προβλήματα, αποχωρισμός από τον γονέα) αποτελούν τραυματικά γεγονότα για το ίδιο το παιδί και μπορούν να προκαλέσουν περαιτέρω δυσκολίες στην ανάπτυξη του νευρικού συστήματος. Εάν οι γονείς παρατηρήσουν ότι το μωρό δεν σταματά να κλαίει και δεν ανταποκρίνεται σε εξωτερικά ερεθίσματα, είναι καλό να απευθυνθούν στον παιδίατρο τους ή στον αναπτυξιολόγο. Ο παιδίατρος συνήθως είναι σε θέση να συμβουλέψει ή να παραπέμψει στον κατάλληλο ειδικό προκειμένου να τους βοηθήσει να καταλάβουν ποιο είναι το πρόβλημα και τι μπορούν να κάνουν για αυτό.