Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες συχνά αισθάνονται απομονωμένοι και δυσκολεύονται να δημιουργήσουν φιλίες γιατί:

  • Μπορεί να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.
  • Ανησυχούν υπερβολικά για το πώς φαίνονται στους γύρω τους.
  • Δυσκολεύονται να «διαβάσουν» τα μη λεκτικά σήματα των συμμαθητών τους.
  • Έχουν περιορισμένες αλληλεπιδράσεις με άλλα παιδιά που δεν αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες, ιδιαίτερα αν περνούν τον περισσότερο χρόνο τους σε τμήματα ένταξης.
  • Επιλέγουν να μην συμμετέχουν τόσο σε εξωσχολικές δραστηριότητες όσο τα υπόλοιπα παιδιά.

 Έτσι λοιπόν συχνά τα παιδιά αυτά αισθάνονται καταβεβλημένα και μόνο στην πιθανότητα να προσπαθήσουν να κάνουν νέους φίλους. Οι γονείς σε αυτήν την περίπτωση μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους να ξεπεράσει τους φόβους του με απλά βήματα. Οι γονείς μπορούν να συζητήσουν εκ των προτέρων ποιες από τις παρακάτω στρατηγικές βοηθούν τα παιδιά να νιώσουν άνετα. Τα παιχνίδια ρόλων ιδιαίτερα πριν από ένα κοινωνικό γεγονός στο οποίο θα συμμετάσχει το παιδί αποτελούν ένα αρκετά βοηθητικό μέσο με το οποίο το παιδί αισθάνεται λιγότερο άγχος καθώς το βοηθά να προβλέψει και να ελέγξει άγνωστες και στρεσσογόνες καταστάσεις. Η συζήτηση που θα γίνει με το παιδί αφού επιστρέψει από το σχολείο ή από το κοινωνικό γεγονός στο οποίο ήταν καλεσμένο θα το βοηθήσει να δει τι θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά έτσι ώστε να βελτιώσει σιγά σιγά τις κοινωνικές του δεξιότητες. Οι γονείς που θα αποφασίσουν να μπουν σε αυτήν την διαδικασία και να βοηθήσουν το παιδί τους θα πρέπει να παραμείνουν αισιόδοξοι και να περάσουν το μήνυμα ότι η δεξιότητα κάποιου να κάνει φίλους μπορεί να κατακτηθεί από όλους μέσα από την συνεχή προσπάθεια.

  • Οι γονείς θα πρέπει να εκπαιδεύσουν το παιδί τους αρχικά να χαμογελάει τουλάχιστον σε ένα πρόσωπο κάθε μέρα. Δεν χρειάζεται να ξεκινήσει συζήτηση, αρκεί να χαμογελάει σε ένα πρόσωπο που συναντά. Εάν ο συμμαθητής του δεν ανταποκριθεί σε αυτό το κάλεσμα το παιδί θα μάθει να προσπερνάει απλά από τον συμμαθητή του ή να κοιτάξει αλλού. Αργότερα θα πρέπει να γίνεται μια συζήτηση όπου το παιδί θα ανακαλέσει όσα θυμάται από αυτές τις συναντήσεις (τι φορούσε ο συμμαθητής που χαιρέτησε, το όνομα του). Στόχος αυτής της συζήτησης είναι να εξασκηθεί το παιδί να παρατηρεί προσεκτικά τους ανθρώπους τους οποίους συναναστρέφεται. Από την στιγμή που το παιδί υιοθετήσει αυτήν την συμπεριφορά και αισθάνεται άνετα με αυτήν, μπορούν οι γονείς να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο.
  • Στο επόμενο στάδιο οι γονείς θα εκπαιδεύσουν το παιδί να χαμογελάει και να χαιρετάει τους άλλους. Θα πρέπει παράλληλα να διαβεβαιώσουν το παιδί τους ότι δεν ειναι υποχρεωμένο να ξεκινάει μια συζήτηση εάν δεν νιώθει άνετα να το κάνει. Αργότερα μέσα από την συζήτηση η οποία είναι απαραίτητο να γίνει, το παιδί θα περιγράψει πώς πήγε η μέρα του, με ποιους μίλησε, ποιοι τον/την χαιρέτησαν. Και πάλι εάν δεν τον χαιρετήσει κάποιος θα πρέπει το παιδί να είναι προετοιμασμένο να προχωρήσει σιωπηλά στην επόμενη του δραστηριότητα.
  • Αφού το παιδί αρχίσει σιγά σιγά να χαμογελάει και να χαιρετάει τον κόσμο, θα μπορέσει με την βοήθεια των γονιών του να περάσει στο επόμενο στάδιο. Σε αυτό το στάδιο θα πρέπει αφού χαιρετήσει κάποιον να κάνει ένα σχόλιο το οποίο μπορεί να σχετίζεται με τον καιρό ή επιβραβεύοντας έναν συμμαθητή του/της για ένα κατόρθωμα. Καλό είναι να γίνει σωστή προετοιμασία στο σπίτι όπου το παιδί θα μάθει να διατυπώνει κατάλληλα σχόλια.
  • Όταν το παιδί μάθει να διατυπώνει κατάλληλα σχόλια στους άλλους μπορεί να εκπαιδευτεί στην διατύπωση σωστών κι ευγενικών ερωτήσεων. Μέσα από τις ερωτήσεις δίνεται μια σημαντική ευκαιρία στο παιδί να γνωρίσει τους άλλους, να εντοπίσει κοινά ενδιαφέροντα και να καλλιεργήσει μια φιλική σχέση. Με τις ερωτήσεις ο συνομιλητής αισθάνεται ότι τον εκτιμούν και τον σέβονται, ενώ χαλαρώνει και το ίδιο το παιδί αφού δεν αισθάνεται την ίδια πίεση να διατηρήσει την συζήτηση. Όπως και στα προηγούμενα στάδια πρέπει να ακολουθεί συχνά μια συζήτηση γύρω από το τι έμαθε το παιδί από τα άλλα παιδιά, ενώ παράλληλα θα αρχίσει να νιώθει άνετα και με αυτήν την δεξιότητα

Έτσι λοιπόν σιγά σιγά οι συζητήσεις και οι συναναστροφές του παιδιού με τους συμμαθητές του θα αρχίσουν να εξελίσσονται από μόνες τους. Παράλληλα οι γονείς μπορούν να παρακινούν το παιδί κάποιες φορές να καλεί μερικούς φίλους στο σπίτι του.